ذلت و دریوزگی پیش آمریکا نتیجه چه چیزی است؟مردم را بهانه نکنید، مردمِ شریف زیربار ذلت نمیروند.

انسان به طور غریزی طالب خیر و خوشی است؛ اما چرا گاهی آگاهانه دنبال اموری می روند که برای آنها شر است؟ فلاح و کامروایی مطلوب ماست، و خداوند هم راه استفاده و سوء استفاده اش را به ما نشان داده است، چرا به سمت آن نمی رویم؟ پاسخ این است که انسان به خاطر دلبستگی به لذت های زودگذر، آن را به کامروایی اصلی ترجیح می دهند؛ همه بدبختی های آدمی از همین مسأله ناشی می شود. قرآن می گوید: بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا * وَ الْآخِرَةُ خَیْرٌ وَ أَبْقى‌. انسان می تواند با انتخاب خوشی زودگذر دنیا و عادت به آن، به پایین ترین مرتبه سقوط کند و خود را سزاوار مزبله جهنم کند و در مقابل می تواند با چشم پوشی از برخی خوشی های زودگذر به جایی برسد که همسایه خدا شود؛ مانند همسر فرعون؛اگر انسان تنبلی و خوشی زودگذر دنیایی را کنار گذاشت، در #جبهه_حق حاضر می شود و حتی تحریم ها را در صورتی که رفع آن ها در گرو ذلت و دریوزگی آمریکا باشد، تحمل می کند! اما در مقابل عادت به لذت های دنیایی، سبب پذیرش ذلت می شود؛ حتی توجیه می کند که این ها، فکر_های_آرمانی است؛ البته می گویند بگذارید مردم راحت باشند و در واقع راحتی مردم را بهانه قرار می دهند ؛ در حالی که مردم شریف، حتی جانشان را فدا کرده و می کنند که زیر بار ذلت نروند.همین عادت به لذت های زودگذر سبب می شود تا عده ای بگویند دغدغه آخرت و ارزشهای اسلامی و انقلابی نداشته باشید؛ بلکه فقط مشکل تحریم هاست و این ها باد رفع شود به_هر_قیمتی ؛ البته دیدیم چگونه تحریم ها برداشته شده و چقدر مشکلات اقتصادی مردم حل شده است و قدرت خرید مرد بالا رفته و جنس ها ارزان و بیکاری ها کمتر شد؛ آری؛ ذلت دنیا و آخرت نصیب کسانی می شود که خدا و آخرت و ارزشهای اسلامی و انقلابی را فراموش می کنند. قرآن بارها اهمیت آخرت را بیان کرده، اما گوش شنوا کجاست؟ اگر بخواهید از بدبختی های دنیا، ذلت، خواری و تحقیر و نوکری، آن هم نوکری چنین جانورانی مثل آمریکا، نجات پیدا کنید، باید دندان عشق به دنیا را کشیده و خود را برای کار در راه خدا و انقلاب آماده کنید؛ ولو با سختی باشد؛ البته خداوند در بسیاری از موارد به گونه ای عمل می کند که چنین افرادی - ولو سختی هایی را تحمل می کنند، اما - زندگی شان بهتر وشیرین تر از کسانی باشد که به دنیا آلوده شده اند.