شرکت پالایش نفت اصفهان (سهامی خاص) در تاریخ 1/10/1377 بر اساس بند الف ماده 5 قانون اساسنامه شرکت ملی نفت ایران و بند 4 ماده 7 فصل دوم اساسنامه شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران تاسیس و تحت شماره 144506 در تاریخ 25/7/77 در اداره ثبت شرکتها و موسسات غیر تجاری تهران به ثبت رسیده است. بر اساس صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده مورخ 25/9/86 شرکت از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل و سرمایه شرکت در تاریخ 26/12/86 از مبلغ 1،713،345،800،000 به 4،162،258،100،000 افزایش یافت و طبق تصویب نامه هیات وزیران 100 درصد سهام شرکت از طریق بورس واگذار خواهد شد که در مرحله اول 5 درصد سهام شرکت در تیرماه 87 و به قیمت 5800 ریال در بورس به عموم عرضه گردید. موضوع فعالیت شرکت انجام عملیات پالایش و فرآورش نفت خام و سایر هیدروکربورها و ساخت فرآورده های نفتی از قبیل بنزین، نفت سفید، نفت گاز، نفت کوره و سایر مشتقات و فرآورده های جنبی و عرضه آن طبق مواد مندرج در اساسنامه می باشد. شرکت به عنوان چهارصد و چهل و پنجمین شرکت پذیرفته شده در بخش تولید کک، فرآورده های حاصل از تصفیه نفت و سوخت های هسته ای با نماد " شپنا " در فهرست شرکتهای تابلوی اصلی بورس اوراق بهادار درج شده است. دفتر مرکزی شرکت در تهران و محل کارخانه در اصفهان، کیلومتر 5 جاده تهران می باشد. و آقای منوچهر آقا نژاد هم اکنون در سمت مدیر عامل در شرکت مشغول فعالیت می باشند.
وضعیت کلی در بورس
تاریخ ورود 07/03/87
تعداد سهامداران 3946 نفر
سرمایه 4162 میلیارد ریال
قیمت فعلی 7286 ریال
p/e 4.5
ترکیب سهامداران
شرکت ملی پالایش وپخش فرآورده های نفت 96%
شرکت سرمایه گذاری صندوق بازنشستگی 1%
سایر 3%
همانطور که ملاحظه می گردد همچنان بخش عمده سهام شرکت در اختیار شرکت ملی پالایش وپخش فرآورده های نفت می باشد و مدیریت شرکت تحت سیاستهای این شرکت خواهد بود که البته عملکرد کلی شرکت برای زیر مجموعه ها ی خود مثبت ارزیابی می گردد.
تولید محصولات
پالایشگاه اصفهان با ظرفیت روزانه 375 هزار بشکه نفت خام از نظر تنوع تولید محصولات، مهم ترین پالایشگاه و از نظر تولید مواد اولیه و خوراک سازی به بسیاری از شرکت های نفت، گاز و پتروشیمی به عنوان یک مرکز راهبردی تولید فرآورده های نفتی در کشور مطرح است. پالایشگاه اصفهان در میان 9 پالایشگاه ایران از نظر ظرفیت، بعد از پالایشگاه آبادان دومین پالایشگاه و از نظر تنوع تولید محصولات اولین پالایشگاه کشور محسوب می شود. شرکت پالایش نفت اصفهان هم اکنون بیش از 24 درصد فرآورده های نفتی مورد نیاز کشور را تامین می کند. شرکت تا قبل از سال 1386 به صورت حق العمل کاری فعالیت می کرد و از این بابت کارمزد دریافت می کرد ولی از ابتدای سال 1386 به خرید مواد اولیه و فروش فرآورده های نفتی حاصل از پالایش نفت خام می پردازد. مواد اولیه شرکت از حوزه های نفتی مارون تامین می شود که به وسیله خط لوله 430 کیلومتری به شرکت منتقل می شود. گاز طبیعی مورد نیاز شرکت نیز با میانگین 120.000 متر مکعب در ساعت از شبکه سراسری تامین می شود. پالایشگاه اصفهان طی سال های اخیر همواره به عنوان بزرگترین مصرف کننده خوراک مصرفی بوده است. از فراورده های تولیدی عمده در این شرکت می توان به گاز مایع، بنزین موتور معمولی، نفت سفید، نفت گاز، نفت کوره سبک و سنگین، سوخت سبک جت، انواع حلال ها و گوگرد اشاره نمود. این شرکت در تولید فراورده های عمده مصرفی در کشور همچون نفت سفید و نفت گاز در رتبه اول و از نظر تولید بنزین موتور در رتبه دوم و در تولید نفت کوره در جایگاه سوم قرار دارد. مواد مستقیم مصرفی شرکت که در واقع نفت خام می باشد، بیشترین تاثیر را در بهای تمام شده کالای تولیدی داشته است (بیش از 90 درصد).
از عمده ترین مزیت های شرکت که می تواند زمینه رشد شرکت را فراهم کند، می توان به تولید فراورده های جدید با توجه به نیاز بازار از قبیل سوخت بنزین سوپر، سوخت جت، انواع حلال ها، قرار داشتن در مرکز کشور که منطقه ای با ساختار مناسب ریلی و خطوط لوله با امکان انتقال فرآورده های نفتی و همچنین وجود طرح های توسعه پالایشگاه اشاره کرد.
در نمودار ذیل سهم محصولات مختلف پالایشگاه در درآمد شرکت دیده می شود.
طرحهای بهینه سازی فرآیند و افزایش ظرفیت
اهم برنامه های هیات مدیره برای آینده شرکت موارد ذیل ذکر شده است:
- تسریع در امر اجرای طرح احداث مجتمع بنزین سازی gpp و طرح توسعه و بهینه سازی پالایشگاه اصفهان
- راه اندازی هرچه سریعتر واحد ro برای کاهش مصرف آب و افزایش بازیافت آن
- تکمیل و راه اندازی مخازن استراتژیک نفت خام در جهت افزایش توانمندی قدرت ذخیره خوراک
- اجرای پروژه نصب مانیتورینگ آلاینده های دودکشها تحت نظارت محیط زیست و ...
با طرح بهینه سازی فرآیند و افزایش ظرفیت پالایشگاه اصفهان، علاوه بر افزایش میزان محصولات این پالایشگاه، کیفیت محصولات تولیدی نیز به نسبت به بهبود می یابد؛ به گونه ای که با استاندارد اروپا (یورو 2005) که تا سال 2010 معتبر است، برابری می کند.
با اجرای این طرح ، ظرفیت بنزین تولیدی در این پالایشگاه با جهشی قابل توجه (9/15 میلیون لیتر) به 22 میلیون لیتر در روز افزایش می یابد. همچنین کیفیت کل بنزین تولیدی پالایشگاه اصفهان بهینه شده و اکتان بنزین تولیدی آن از 87 به 93 افزایش مییابد.
راه اندازی واحد بازیافت گوگرد پالایشگاه اصفهان نیز از دیگر طرح های مهم این شرکت است؛ در این واحد گاز ترش همراه با آمونیاک به واحد بازیافت گـوگرد انتقال می یابد، سپس به گوگرد خالص تبدیل می شود که این فرآیند موجب افزایش تولید روزانه 15 تن گوگرد خالص در پالایشگاه اصفهان شده است.
ایجاد واحدهای آب، برق و بخار موسوم به «یوتیلیتیز» و واحدهای پایین دستی پالایشگاه که با ساخت این واحدها، از نفت کوره و مازاد محصولات باقی مانده از عملیات پالایشی، بنزین تولید خواهد شد و ارتقای کیفیت محصول نفت سفید به سوخت جت، همچنین تامین خوراک مورد نیاز واحدهای تصفیه ته مانده سنگین برج های تقطیر (rhu) و دستگاه شکست مولکولی ته مانده سنگین تصفیه شده (rfcc) و تغییر سیستم های کنترل و ابزار دقیق از نیوماتیک کنونی به سیستم پیشرفته fcs/dcs، از دستاوردهای اجرایی این پروژه خواهند بود. با اجرای کامل طرحهای بهینه سازی و بهبود فرآیند که هم اکنون در حال اجراست علاوه بر بنزین که در بالا ذکر شد ، ظرفیت تمامی محصولات نیز افزایش می یابد. که میزان افزایش در درآمد های فعلی شرکت میزان 7درصد افزایش ایجاد می کند.
امروزه مدیران و کارکنان پالایشگاه اصفهان از این که این پالایشگاه از یک فناوری برتر در چارچوب فعالیت های عملیاتی برخوردار شده ابراز خشنودی می کنند. همزمان با موارد مهم یاد شده، به اهمیت نیروی متخصص هم توجه شده و در کنار این، سیستم های مدیریتی ارتقا یافته تا پالایشگاه اصفهان به عنوان یک پالایشگاه نمونه و الگو مطرح باشد.
بهینه سازی هزینه ها در پالایشگاه اصفهان
شرکت پالایش نفت اصفهان همچنین در بهار امسال به منظور بهینه سازی هزینه های خود، قراردادی در زمینه تشکیل کارگاههای آموزشی با عنوان «مدیریت ریسک و اطمینان پذیری» با شرکت شل منعقد کرد. مدیریت ریسک و اطمینان پذیری (آر.آر.آم) که در زمینه تجهیزات مورد نیاز صنایع فرآیندی مانند پالایشگاه های نفت و گاز، صنایع شیمایی و غیره کاربرد دارد، در سال های اخیر به طور چشمگیری توسعه یافته است و از ابزارهای مهم در مدیریت ریسک و اطمینان پذیری و بهینه کردن فعالیت های شرکت ها محسوب می شود که به کمک آن می توان در زمینه نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه و پیش بینانه تصمیم گیری کرد.