ریسک سرمایه‌گذاری کوتاه مدت در مقایسه با سرمایه گذاری بلند مدت
بی هیچ شکی، مهمترین خبر چند روز اخیر، انتشار گزارش محمد البرادعی، مدیرکل آژانس انرژی اتمی در مورد پرونده اتمی کشورمان است . البته اگر از تاثیر این خبر بر بازار سرمایه بگذریم، تاثیر آن بر قیمت نفت و سایر حامل های انرژی نیز در نوع خود جالب و دیدنی بود . شاید روز گذشته، جمعه، یکی از آن دست روزهایی بود که قیمت های جهانی جملگی کوس کاهش کوبیدند. در این روز قیمت هر تن مس به کمترین مقدار خود در 8 ماه اخیر یعنی 6747 دلار به ازای هر تن رسید. فلز روی کفی دیگر را شکست و قیمت 2516 دلار به ازای هر تن را تجربه کرد . آلومینیوم نیز بار دیگر تا سطح 2490 دلار ریزش کرد تا سرمایه گذاران معدنی در سراسر دنیا هفته دشواری را پیش رو داشته باشند.
آژانس در گزارش جاری خود، پرونده سانتریفیوژهای پی 1 و پی 2 که علاقمندان به سیاست می دانند یکی از مهمترین بحث ها و اختلاف ها بین ایران و آژانس بود را _خاتمه یافته اعلام کرد. این گزارش مثبت آژانس سبب شد تا بر تعداد خوش بینان سیاسی مبنی بر حل پرونده هسته ای کشورمان افزوده شود ولی، نکته مهم و قابل تامل سنگ اندازی برخی کشورهای غربی و انتشار مجموعه سوالاتی ده صفحه ای است که روز چهارشنبه بین اعضای آژانس انرژی اتمی تقسیم کردند. به نظر می رسد طی چند هفته آینده پرونده هسته ای ایران چند باری در صدر اخبار جهان قرار گیرد . امیدواریم سرنوشت به نفع کشورمان رقم بخورد .
ثباتم آرزوست
به غیر از اخبار انرژی اتمی، نامه مدیرعامل شرکت بورس به وزیر اقتصاد و دارایی و درخواست تعیین تکلیف نرخ محصولات پتروشیمی و بهره مالکانه از دیگر موارد قابل تامل بود . در کنار این خبر، خبرگزاری فارس اعلام کرد به زودی جلسه مشترکی با حضور رییس جمهور و وزارای اقتصادی کابینه برگزار خواهد شد. به نظر می رسد یکی از بزرگترین چالش های بازار سرمایه در چند سال اخیر، تغییرات و جابجایی های آنی و فوری است . به گونه ای که سرمایه گذاران هیچ صنعتی نمی توانند امیدوار باشند روند امروز صنعت شان، فردا نیز پایدار بماند . از عمیق ترین مشکلات سرمایه گذاری در بازار سرمایه کشورمان این است که تقریبا آینده کمتر صنعتی در بازه زمانی بیش از یکسال قابل وضوح است . آزاد سازی نرخ محصولات پتروشیمی، بهره مالکانه، قیمت هر تن کنسانتره در سال آینده، مالکیت معدن در خصوص شرکت های رویی و سنگ آهنی، روند خروج سیمان از سبد حمایتی، وضعیت صنعت خودرو، نرخ سود بانکی، وضعیت شرکت های لیزینگ، نرخ تورم و آمار متنوع اش، وضعیت شرکت های ساختمانی و رشد قیمت مسکن و ... سبب شده است تا سرمایه گذاری بلند مدت در بازار سرمایه در چند سال اخیر به مراتب پر ریسک تر از سرمایه گذاری کوتاه مدت و میان مدت باشد.
این درست که در تمام کتاب های بازار سرمایه، ریسک سرمایه گذاری کوتاه مدت بیشتر ازریسک سرمایه گذاری بلند مدت دانسته شده است ولی، آیا واقعا در شرایط کنونی بازار سرمایه کشورمان این معادله صادق است ؟ یعنی آیا به راستی ریسک سرمایه گذاری بلند مدت کمتر از ریسک سرمایه گذاری کوتاه مدت است ؟ پاسخ به این سوال بعد از بررسی وضعیت کلان اقتصادی و سیاسی اندکی عجیب به نظر می رسد.
خوبست همانطور که مد نظر وزیر محترم اقتصاد، رییس سازمان بورس و مدیر عامل شرکت بورس است، دولت سیاستی با ثبات در این بخش ها طراحی کند که افق سرمایه گذاری در بازه بلند مدت روشن تر از وضعیت حال حاضر شود و به زبانی دیگر تکلیف اهالی بازار سرمایه روشن باشد. امیدواریم پی گیری مسوولان در عرصه مثمر ثمر باشد.
