آمريکايي ها اين مقدار را فهميده‌اند که نبايد روحاني را که پروژ اصلي دولتش برجام بي‌فرجام بوده است، زياد خراب کنند. ولي نکت مهم اين است که دشمنان ما حاضر نشدند به خاطر کمک به دولت روحاني لااقل يکي دو ماه به انتخابات مانده، بخشي از تعهد خود را انجام دهند و مثلا تحريم هاي بانکي را برطرف کنند که روحاني بتواند با آبروي مناسبي از برجام دفاع کند. آنها دارند ملت ما را امتحان مي‌کنند که آيا خود را ضعيف مي‌داند يا نه؟ اگر مردم دوباره به روحاني رأي بدهند يعني بدعهدي آمريکا را پذيرفته‌اند و خود را ضعيف مي‌دانند و اين تحقير را پذيرفته‌اند و چاره‌اي جز تسليم نمي‌بينند. و اگر آنها چنين تسليمي را در مردم ايران مشاهده کنند، تهديدها و تحريم‌ها را تشديد خواهند کرد. پس هر «يک رأي بيشتر» به آقاي روحاني، موجب «فشار بيشتر» دشمنان به ايران و تضعيف ايران در برابر آنها خواهد شد. به اين ترتيب اگر آقاي روحاني رأي بياورد، بايد منتظر زورگويي‌ها و بدعهدي‌هاي بيشتر آمريکا باشيم. حالا اگر مي‌خواهيم آمريکا را از بدعهدي‌هايش شديداً پشيمان کنيم، بايد قاطعانه به دولت روحاني رأي ندهيم. آمريکا بايد بفهمد در ايران، مردم صاحب دولت هستند و دولت نوکر ملت است. بايد بفهمند که ايران مانند کشورهاي ديکتاتوري و يا دموکراسي غربي نيست که صاحب اصلي دولت، سرمايه‌داران بزرگ و کارترها و تراست‌ها باشند که بتوان در پشت پرده، آنها را با زد و بند به زانو درآورد. آمريکا اگر مايل بود دوباره همين دولت رأي بياورد تا بتواند روند گذشت مذاکرات را ادامه دهد، بايد اين دولت را در نزد ملتش آبرومند نگه مي‌داشت و بدعهدي نمي‌کرد. اين به ذلت کشاندن ملت ايران است که مستکبرانه با ما بدعهدي بکنند و نهايتاً لطفي که مي‌خواهند به دولت روحاني بکنند اين باشد که تحريمها را موقتاً بيشتر نکنند! - حسين-208